Historia Warszawy
Istnieje wiele archeologicznych śladów, które potwierdzają, że w X i XI wieku istniało nad rzeką Wisłą co najmniej kilka wczesnośredniowiecznych grodów. Również historia Warszawy – obecnej stolicy Polski – sięga średniowiecza. Gród ten założono prawdopodobnie pod koniec XIII wieku. Zanim jednak stał się on jednym z najważniejszych miast, stopniowo rozwijał się, aż w końcu stał się siedzibą królów.
Historia Warszawy rozpoczęła się od powstania osady, a właściwie dwóch sąsiadujących osad: Starej Warszawy i Nowej Warszawy. W Starej Warszawie, na początku XIV wieku, Bolesław II zbudował swoją siedzibę, do której sprowadził zamożnych kupców. Gród szybko zyskał ogromną siłę. Niebawem, w pobliżu Starej Warszawy, powstał kolejny gród – Nowa Warszawa. Oba grody szybko stały się najważniejszymi punktami odniesienia w tamtejszym regionie mazowieckim. W XV wieku Warszawa uzyskała rangę stolicy Mazowsza.
Historia Warszawy to historia miasta, które szybko stało się centrum życia politycznego. W 1596 roku Zygmunt III Waza przeniósł siedzibę dworu z Krakowa do Warszawy. Szybko wzrosła liczba ludności i miasto nadal doskonale się rozwijało.
XVII wiek to wiek niespokojny, pełen wojen i konfliktów, które dotknęły niemal całą ówczesną Europę. Historia Warszawy w tamtym okresie niewiele ma wspólnego z blaskiem, jaki przyświecał jej w wiekach poprzednich. Odnotowano wiele strat spowodowanych między innymi przez najazd Szwedów. Potop szwedzki bardzo negatywnie wpłynął na stan miasta. Do odbudowy miasta przyczynił się z pewnością król Jan III Sobieski, który zyskał sobie sławę jako zwycięzca w walce z Turkami. Za czasów jego panowania Warszawa odzyskała dawny blask.
W XVIII wieku powstało w Warszawie wiele miejsc związnych z ważnym wówczas dla ludzi epoki oświecenia rozwojem naukowym. Wybudowano między innymi pierwszą bibliotekę publiczną i teatr. Za czasów panowania Stanisława Augusta Warszawa była centrum życia politycznego, gospodarczego i kulturalnego. Historia Warszawy w XVIII wieku to jednak przede wszystkim historia trzech rozbiorów Polski, które spowodowały, że Polska na ponad 100 lat zniknęła z mapy. Na początku XIX wieku istniały nadzieję na odzyskanie potęgi miasta. Tu przez jakiś czas rezydował sam Napoleon. Utworzono nawet Księstwo Warszawskie. Jednak klęska Napoleona w 1812 roku przekreśliła złudne nadzieje na wolność Polski. Od tamtego czasu tereny Polski były pod nieustanną władzą zaborców. Jednakże Warszawa wciąż stanowiła jakieś centrum. Przede wszystkim było to centrum życia narodowego. To tu rozgrywały się najważniejsze decyzje związane z powstaniami narodowymi: listopadowym (1830) i styczniowym (1863). Historia Warszawy w XIX i XX wieku jest więc ściśle związana z wydarzeniami narodowymi i walką o suwerenność. Również dwie wojny światowe z pierwszej połowy XX wieku odbiły się na historii Warszawy. Po II wojnie światowej, odbudowa miasta była symbolem nadziei na lepszy los. Od 1952 roku Warszawa oficjalnie jest stolicą Polski.